H ψυχολογία λέει ότι πιθανότατα έχεις αυτά τα 4 κοινά χαρακτηριστικά
Ίσως, το τραγούδι που δεν μπορείς να σταματήσεις να ακούς, να λέει για σένα πολύ περισσότερα απ’ όσο νομίζεις.
Το έχεις πάθει κι εσύ, έτσι; Βάζεις το ίδιο κομμάτι στο repeat και όχι απλά για λίγες φορές. Το ακούς όσο περπατάς, όσο οδηγείς, όσο σκρολάρεις. Ξέρεις κάθε στίχο, κάθε αναπνοή του τραγουδιστή, και παρ’ όλα αυτά θες να το ακούσεις ξανά και ξανά.
Δεν είναι τυχαίο. Αυτό που φαίνεται σαν μια αθώα μουσική εμμονή, είναι στην πραγματικότητα μια βαθιά ψυχολογική διεργασία. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι, όταν κάποιος κολλάει με ένα τραγούδι, συμβαίνουν πράγματα στον εγκέφαλό του που έχουν να κάνουν με το πώς διαχειρίζεται τα συναισθήματά του, πώς επεξεργάζεται τις αναμνήσεις του, ακόμα και πώς προσπαθεί να βρει σταθερότητα μέσα στο χάος της καθημερινότητας.
Σύμφωνα με μελέτες που συγκέντρωσε το Psychology Today, αυτή η συμπεριφορά συνδέεται με τέσσερα κοινά χαρακτηριστικά, μετατρέποντάς το τραγούδι σε ένα είδος «συναισθηματικού» καταφυγίου. Ένα από αυτά είναι η συναισθηματική ρύθμιση. Το μυαλό μας, όταν δυσκολεύεται ή όταν ψάχνει ενίσχυση, βρίσκει στήριγμα στη μουσική. Η επανάληψη ενός τραγουδιού γίνεται ένα είδος προσωπικής θεραπείας: σε ηρεμεί, σε ανεβάζει ή σε βοηθά να «ξεφορτώσεις» εκείνα τα βαριά συναισθήματα που δεν λέγονται εύκολα με λόγια.
Οι άνθρωποι που ακούν ξανά και ξανά το ίδιο τραγούδι, τείνουν επίσης να έχουν έντονη τάση για ενδοσκόπηση. Δεν αρκούνται στο να αισθάνονται κάτι, θέλουν να το καταλάβουν. Η μουσική γίνεται τρόπος για να ξαναδείς, να ξαναζήσεις, να αναλύσεις. Είναι σαν μια εσωτερική ταινία που παίζει στο κεφάλι σου, και το soundtrack της είναι σταθερό.
Η νοσταλγία παίζει επίσης μεγάλο ρόλο. Η μουσική είναι ένας μηχανισμός αναμνήσεων, ίσως ο πιο δυνατός. Ένα τραγούδι μπορεί να σε πάει πίσω σε μια συγκεκριμένη στιγμή, σε έναν άνθρωπο, σε ένα καλοκαίρι. Και αυτή η επιστροφή δεν είναι μόνο για το συναίσθημα, είναι και μια πράξη σύνδεσης με την ταυτότητά σου. Το να επιστρέφεις σε αυτό το τραγούδι, είναι σαν να επιστρέφεις για λίγο σε μια παλιά εκδοχή του εαυτού σου.
Και φυσικά, υπάρχει και ο παράγοντας της άμεσης ικανοποίησης. Ο εγκέφαλος, κάθε φορά που φτάνεις στο αγαπημένο σημείο του τραγουδιού απελευθερώνει ντοπαμίνη. Αυτό δημιουργεί έναν κύκλο ευχαρίστησης που σε κάνει να θες να το ζήσεις ξανά και ξανά. Δεν είναι απλώς απόλαυση. Είναι επιστημονικά επιβεβαιωμένος ενθουσιασμός.
Οπότε την επόμενη φορά που θα πατήσεις repeat για δέκατη φορά, μη νιώθεις ενοχές. Δεν είσαι κολλημένος. Είσαι άνθρωπος που νιώθει, που ψάχνει, που θεραπεύεται μέσα από τους ήχους.
