Πώς η βαρεμάρα «σκοτώνει» το στρες της καθημερινότητας
Συχνά αντιλαμβανόμαστε το αίσθημα της βαρεμάρα ως κάτι κακό. Τι συμβαίνει όμως πραγματικά όταν νιώθουμε αυτή τη ξαφνική μείωση ενδιαφέροντος ή αποσυνδεόμαστε από πράγματα και γεγονότα που σε άλλες περιπτώσεις θα μας κρατούσαν σε εγρήγορση;
Τα σημάδια ότι έχουμε μπει σε φάση…πλήξης
Ο χρόνος φαίνεται να περνάει αργά και μπορεί ακόμη να αρχίσουμε να νιώθουμε αγχωμένοι. Είτε πρόκειται για μια ταινία που μας απογοητεύει, είτε όταν παραπονιόμαστε ότι «δεν έχουμε τι να κάνουμε», είτε τη στιγμή που «χανόμαστε» κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης, η πλήξη είναι μια καθολική εμπειρία.
Κατά κανόνα ορίζεται ως η δυσκολία διατήρησης της προσοχής ή του ενδιαφέροντος σε μια τρέχουσα δραστηριότητα, το να βαριόμαστε θεωρείται συνήθως ως μια αρνητική κατάσταση που θα πρέπει να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε ή να αποτρέψουμε τον εαυτό μας από το να βιώσουμε, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του sciencealert.com.
Αλλά τι γίνεται αν υπάρχει μια διαφορετική οπτική για την… τεμπελιά και την αντιλαμβανόμαστε πλέον ως μια θετική κατάσταση; Θα μπορούσε η αποδοχή της πλήξης να είναι ωφέλιμη;
Τι συμβαίνει στον εγκέφαλό μας κατά τη διάρκεια της πλήξης
Ο εγκέφαλος είναι πολύ απλοϊκά, σαν μια πόλη όπου τα προάστια (περιοχές του εγκεφάλου) συνδέονται με δρόμους (νευρωνικές οδούς) με σκοπό οι πληροφορίες να ταξιδεύουν αποτελεσματικά.
Όταν, λοιπόν, βαριόμαστε ο εγκέφαλός μας «μπλέκεται» σε συγκεκριμένα δίκτυα και εκείνη είναι η στιγμή που ενεργοποιείται το δίκτυο προεπιλεγμένης λειτουργίας, μετατοπίζοντας την προσοχή μας προς τις εσωτερικές σκέψεις και τον αυτο-αναστοχασμό. Αυτή η βασική λειτουργία, που αναφέρεται ως ενδοσκόπηση, υποδηλώνει τη στρατηγική που ακολουθεί ο εγκέφαλος για την αντιμετώπιση της βαρεμάρας.
Οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής και η βαρεμάρα ως «αντίδοτο»
Ζούμε σε μια κοινωνία στην οποία τα επίπεδα άγχους αυξάνονται παγκοσμίως, ειδικά μεταξύ των νέων. Πολλοί είναι οι παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτήν την τάση κυρίως λόγω της υπερφόρτωση πληροφοριών, με τους περισσότερους από εμάς να υιοθετούμε έναν γρήγορο τρόπο ζωής.
Με αυτόν τον τρόπο, όμως ενδεχομένως να στερούμε από τον εγκέφαλο και το σώμα μας τον χρόνο ανάπαυσης που χρειάζονται για να επαναρυθμιστούν και να επαναφορτιστούν. Αυτή η συνεχής διέγερση είναι επικίνδυνη για το νευρικό μας σύστημα το οποίο ενεργοποιεί το συμπαθητικό νευρικό σύστημα, που έχει σχεδιαστεί για να αντιμετωπίζει περιόδους στρες.
Ωστόσο, όταν είμαστε συνεχώς αγχωμένοι προσλαμβάνοντας νέες πληροφορίες, το συμπαθητικό νευρικό σύστημα συχνά παραμείνει ενεργοποιημένο για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, λόγω της επαναλαμβανόμενης έκθεσης σε διαφορετικούς στρεσογόνους παράγοντες.
Έτσι, η εξάλειψη της κατάστασης που μπαίνει ο οργανισμός μας όταν βαριόμαστε μας στερεί έναν απλό και φυσικό τρόπο για να επαναφέρουμε το συμπαθητικό νευρικό μας σύστημα και να αποφορτιστούμε από το άγχος και το στρες.
Θα μπορούσε η βαρεμάρα να μας κάνει καλό;
Σε μικρές δόσεις, η βαρεμάρα είναι το απαραίτητο «αντίδοτο» στον υπερδιεγερμένο κόσμο στον οποίο ζούμε. Μπορεί να προσφέρει μοναδικά οφέλη για το νευρικό μας σύστημα και την ψυχική μας υγεία.
Ποια είναι λοιπόν τα οφέλη όταν δίνουμε την… άδεια στον εαυτό μας να βαριέται περιστασιακά:
βελτιώνει το αίσθημα της δημιουργικότητας, επιτρέποντάς μας να φτιάξουμε μια «ροή» στις σκέψεις μας
αναπτύσσει ανεξαρτησία στη σκέψη και ενθαρρύνει την εύρεση άλλων ενδιαφερόντων αντί να βασιζόμαστε σε συνεχή εξωτερική εισροή
υποστηρίζει την αυτοεκτίμηση και τη συναισθηματική ρύθμιση, επειδή οι μη δομημένοι χρόνοι μπορούν να μας βοηθήσουν να καθίσουμε με τα συναισθήματά μας, τα οποία είναι σημαντικά για τη διαχείριση του άγχους
ενθαρρύνει περιόδους χωρίς χρήση συσκευών και σπάει τον κύκλο της άμεσης ικανοποίησης που συμβάλλει στην ψυχαναγκαστική χρήση συσκευών
επαναφέρει την ισορροπία στο νευρικό σύστημα και μειώνει την αισθητηριακή εισροή για να βοηθήσει στην ηρεμία του άγχους.
