Ο Μπρους Σπρίνγκστιν και το θρυλικό άλμπουμ Nebraska ζωντανεύουν στη μεγάλη οθόνη, με τον Τζέρεμι Άλεν Γουάιτ να υποδύεται τον Boss στην επερχόμενη βιογραφία που αναμένεται να σαρώσει στα βραβεία
Το θρυλικό Boss της αμερικανικής ροκ, ο Μπρους Σπρίνγκστιν εμπνέει. Στην πολυαναμενόμενη κινηματογραφική βιογραφία του Μπρους Σπρίνγκστιν ο βραβευμένος πρωταγωνιστής της σειράς The Bear υποδύεται τον μουσικό την περίοδο που δημιουργούσε το έκτο του άλμπουμ, Nebraska, στις αρχές της δεκαετίας του 1980.
Η ταινία, σε σκηνοθεσία του Σκοτ Κούπερ (Crazy Heart), βασίζεται στο βιβλίο του Γουόρεν Ζέινς του 2023 με τον σκηνοθέτη να λέει ότι η ταινία θα διαφέρει από τις περισσότερες βιογραφίες, καθώς «δεν ξεκινάει πριν από την επιτυχία – ξεκινάει στη μέση».
«Έχω μια πραγματικά ταλαντούχα ομάδα ανθρώπων που με βοηθούν να προετοιμαστώ φωνητικά και μουσικά γι’ αυτό το πράγμα. Επίσης, είμαι πολύ τυχερός που ο Μπρους είναι πραγματικά υποστηρικτικός απέναντι στην ταινία, οπότε είχα πρόσβαση σε αυτόν και είναι απλά ο καλύτερος άνθρωπος» είπε ο βραβευμένος με δύο Χρυσές Σφαίρες και τρία Έμμυ για την ερμηνεία του στο The Bear, Γουάιτ σε συνέντευξη του στο GQ.
Ο Σπρίνγκστιν, ο οποίος έχει συμμετάσχει στη διαδικασία, έχει ήδη επαινέσει την ερμηνεία του Γουάιτ, χαρακτηρίζοντάς τον «έναν τρομερό ηθοποιό» που τραγουδάει «πολύ καλά».
Στην ταινία πρωταγωνιστούν επίσης ο Τζέρεμι Στρονγκ ως ο μάνατζερ του Σπρίνγκστιν, Τζον Λαντάου, και ο Στίβεν Γκράχαμ, φρέσκος από την επιτυχία του στο Netflix με το Adolescence, ως ο πατέρας του.
Ο Γκράχαμ αποκάλυψε πρόσφατα ότι έλαβε ένα συγκινητικό μήνυμα από τον τραγουδιστή.
«Είναι ένας ήρωας της εργατικής τάξης», είπε ο Γκράχαμ. «Είναι ένα είδωλο για χιλιάδες, για εκατομμύρια. Και το μήνυμά του έλεγε απλά: ‘Σε ευχαριστώ πολύ. Ο πατέρας μου πέθανε πριν από λίγο καιρό και ένιωσα σαν να τον είδα σήμερα και σε ευχαριστώ που μου χάρισες αυτή τη μνήμη’. Έκλαιγα διαβάζοντας το μήνυμα, καταλαβαίνεις τι εννοώ; Ήταν πανέμορφο. Δεν θα μπορούσες να ζητήσεις τίποτα περισσότερο, ξέρεις, το να μοιραστείς κάτι τέτοιο με κάποιον ήταν υπέροχο. Είναι ένας αξιαγάπητος άνθρωπος».
Nebraska, ένα άλμπουμ ορόσημο
Το Nebraska είναι το έκτο στούντιο άλμπουμ του Αμερικανού τραγουδοποιού Μπρους Σπρίνγκστιν και κυκλοφόρησε στις 30 Σεπτεμβρίου 1982 από την Columbia Records.
Ο Σπρίνγκστιν ηχογράφησε τα τραγούδια ως σόλο ντέμο χρησιμοποιώντας έναν τετρακάναλο μαγνητόφωνο στην κρεβατοκάμαρά του στο Colts Neck του Νιου Τζέρσεϊ, με σκοπό να τα ηχογραφήσει ξανά με την E Street Band, αλλά αποφάσισε να τα κυκλοφορήσει όπως ήταν, αφού οι εκτελέσεις με ολόκληρη την μπάντα δεν τον ικανοποίησαν. Από την κασέτα των 17 κομματιών επιλέχθηκαν δέκα για το Nebraska, ενώ άλλα εμφανίστηκαν σε εκτελέσεις με ολόκληρη την μπάντα στο επόμενο άλμπουμ, Born in the U.S.A. (1984), και ως B-sides.
Ζώντας απομονωμένος στο Colts Neck, ο Σπρίνγκστιν επηρεάστηκε από την αμερικανική λογοτεχνία, τις ταινίες και τη φολκ μουσική όταν δημιουργούσε ένα από τα πιο εμβληματικά άλμπουμ του.
Ιδιαίτερα οι διηγήσεις της Φλάνερι Ο’ Κόνορ τον ενέπνευσαν να γράψει για τις δικές του παιδικές αναμνήσεις και το άλμπουμ είναι ένα δωρικό κομμάτι ψυχής.
Με έναν λιτό, χαμηλής πιστότητας ήχο, τα κομμάτια αφηγούνται τις ιστορίες απλών εργατών, που προσπαθούν να επιτύχουν στη ζωή αλλά αποτυγχάνουν σε κάθε βήμα, αναζητώντας μια λύτρωση που δεν έρχεται ποτέ.
Κάποιες ιστορίες αφηγούνται μέσα από τα μάτια παρανόμων και εγκληματιών, όπως ο δολοφόνος Τσαρλς Σταρκγουέδερ στο ομότιτλο κομμάτι.
Το εξώφυλλο του άλμπουμ, μια φωτογραφία του 1975 από τον Ντέιβιντ Μάικλ Κένεντι, απεικονίζει έναν ασφαλτοστρωμένο δρόμο κάτω από έναν συννεφιασμένο ουρανό μέσα από το παρμπρίζ ενός αυτοκινήτου.
Το Nebraska ξεχώριζε από άλλες κυκλοφορίες της χρονιάς και είχε μια καλή πορεία στα τσαρτς, φτάνοντας στην τρίτη θέση στις Ηνωμένες Πολιτείες. Συνοδεύτηκε από δύο ευρωπαϊκά σινγκλ—το Atlantic City και το Open All Night—το πρώτο από τα οποία υποστηρίχθηκε από το πρώτο μουσικό βίντεο του Σπρίνγκστιν.
Πιστός στην απλότητα του, ο Σπρίνγκστιν δεν προώθησε το άλμπουμ, πιστεύοντας ότι οι ακροατές έπρεπε να το βιώσουν μόνοι τους. Με την κυκλοφορία του, οι κριτικοί επαίνεσαν το άλμπουμ ως γενναίο και καλλιτεχνικά τολμηρό, και ως τον πιο προσωπικό δίσκο του Σπρίνγκστιν μέχρι τότε αλλά επικρίθηκε από πολέμιους για τη σκοτεινή θεματολογία του που μιλάει για το Αμερικανικό Όνειρο που προδίδει.
Το άλμπουμ εμφανίστηκε σε πολλές λίστες στο τέλος της χρονιάς ως ένα από τα καλύτερα της χρονιάς ενώ, μέσα στο πέρασμα του χρόνου, οι κριτικοί χαρακτήρισαν το Nebraska αριστούργημα και ένα από τα καλύτερα έργα του Σπρίνγκστιν, επαινώντας το ως ένα διαχρονικό άλμπουμ που δεν έχει χάσει τίποτα από τη δύναμή του από την κυκλοφορία του.
Το Nebraska φιγουράρει σε πολυάριθμες λίστες με τα καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών και αποδείχθηκε επιδραστικό και για την ιδιότυπη ηχογράφηση του ως ένας από τους πρώτους DIY δίσκους που κυκλοφόρησε ένας μεγάλος καλλιτέχνης.
Με την κυκλοφορία του το Nebraska επηρέασε τις indie rock και underground μουσικές σκηνές ενώ πολυάριθμοι καλλιτέχνες έχουν αποτίσει φόρο τιμής στο άλμπουμ και έχουν αναφέρει τον αντίκτυπό του στη μουσική τους.
Το βαθιά προσωπικό έργο του Μπρους Σπρίνγκστιν έχει εμπνεύσει αναρίθμητους δημιουργούς και συγγραφείς πριν γίνει το ίδιο αφορμή για την πρώτξ βιογραφική ταινία του μαχητικού Boss.
Μπρους Σπρίνγκστιν εναντίον Ντόναλντ Τραμπ
Ο Σπρίνγκστιν έχει βρεθεί πρόσφατα στα πρωτοσέλιδα αφού μίλησε ανοιχτά κατά των πολιτικών του Ντόναλντ Τραμπ, χαρακτηρίζοντάς τον «ακατάλληλο» για το αξίωμα. Ο πρώην πρόεδρος ανταπέδωσε τα πυρά αποκαλώντας τον «ξερό σύκο».
Μιλώντας ο Σπρίνγκστιν στη σκηνή του Μάντσεστερ, καθώς άνοιγε την περιοδεία του Land of Hope and Dreams με την E Street Band είπε αφιερώνοντας το τραγούδι που έδωσε και τίτλο στην τελευταία περιοδεία του:
«[Το αφιερώνω στην πατρίδα μου], η Αμερική που αγαπώ, η Αμερική για την οποία έχω γράψει, που υπήρξε φάρος ελπίδας και ελευθερίας για 250 χρόνια, βρίσκεται αυτή τη στιγμή στα χέρια μιας διεφθαρμένης, ανίκανης και προδοτικής διοίκησης. Απόψε, ζητάμε από όλους όσοι πιστεύουν στη δημοκρατία και ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει το αμερικανικό μας πείραμα, να σηκωθούν μαζί μας, να υψώσουν τις φωνές τους ενάντια στον αυταρχισμό και να αφήσουν την ελευθερία να αντηχήσει!»
Αργότερα, παρουσιάζοντας το House of a Thousand Guitars, είπε:
«Ο τελευταίος έλεγχος, ο τελευταίος έλεγχος στην εξουσία αφού οι έλεγχοι και οι ισορροπίες της κυβέρνησης έχουν αποτύχει, είναι οι άνθρωποι, εσείς κι εγώ. Είναι στην ένωση των ανθρώπων γύρω από ένα κοινό σύνολο αξιών που τώρα είναι το μόνο που στέκεται ανάμεσα σε μια δημοκρατία και τον αυταρχισμό. Οπότε, στο τέλος της ημέρας, το μόνο που έχουμε είναι ο ένας τον άλλον».
«Συμβαίνουν πολύ περίεργα, παράξενα και επικίνδυνα πράγματα εκεί έξω αυτή τη στιγμή. Στην Αμερική, διώκουν ανθρώπους επειδή χρησιμοποιούν το δικαίωμά τους στην ελευθερία του λόγου και εκφράζουν τη διαφωνία τους. Αυτό συμβαίνει τώρα» συνέχισε.
«Στην Αμερική, οι πλουσιότεροι άνδρες ευχαριστιούνται να εγκαταλείπουν τα φτωχότερα παιδιά του κόσμου στην αρρώστια και τον θάνατο. Αυτό συμβαίνει τώρα.
Στη χώρα μου, βρίσκουν σαδιστική ευχαρίστηση στον πόνο που προκαλούν σε πιστούς Αμερικανούς εργάτες.
Ανατρέπουν ιστορική νομοθεσία για τα πολιτικά δικαιώματα που οδήγησε σε μια πιο δίκαιη και πλουραλιστική κοινωνία.
Εγκαταλείπουν τους μεγάλους μας συμμάχους και συμμαχούν με δικτάτορες ενάντια σε αυτούς που αγωνίζονται για την ελευθερία τους. Αποχρηματοδοτούν αμερικανικά πανεπιστήμια που δεν υποκλίνονται στις ιδεολογικές τους απαιτήσεις.
Απομακρύνουν κατοίκους από τους αμερικανικούς δρόμους και, χωρίς τη δέουσα νομική διαδικασία, τους απελαύνουν σε ξένα κέντρα κράτησης και φυλακές. Όλα αυτά συμβαίνουν τώρα.
Η πλειοψηφία των εκλεγμένων εκπροσώπων μας απέτυχε να προστατεύσει τον αμερικανικό λαό από τις καταχρήσεις ενός ακατάλληλου προέδρου και μιας αδίστακτης κυβέρνησης. Δεν έχουν καμία ανησυχία ή ιδέα για το τι σημαίνει να είσαι βαθιά Αμερικανός.
Η Αμερική για την οποία σας τραγουδάω εδώ και 50 χρόνια είναι αληθινή και, ανεξάρτητα από τα ελαττώματά της, είναι μια σπουδαία χώρα με έναν σπουδαίο λαό. Οπότε, θα επιβιώσουμε αυτή τη στιγμή.
Τώρα, έχω ελπίδα, γιατί πιστεύω στην αλήθεια αυτού που είπε ο μεγάλος Αμερικανός συγγραφέας Τζέιμς Μπάλντουιν. Είπε, ‘Σε αυτόν τον κόσμο, δεν υπάρχει τόση ανθρωπιά όσο θα ήθελε κανείς, αλλά υπάρχει αρκετή’. Ας προσευχηθούμε».
Ο Σπρίνγκστιν κατηγόρησε τον Τραμπ κατά τη διάρκεια της πρώτης του προεδρικής θητείας, λέγοντας ότι ήταν «απειλή για τη δημοκρατία μας».
Είναι εδώ και καιρό υποστηρικτής των Δημοκρατικών και στενός φίλος του Μπαράκ Ομπάμα – συμμετείχε σε κάθε μία από τις προεδρικές του εκστρατείες, και οι δύο δημιούργησαν μια σειρά podcast μαζί, το Renegades: Born in the USA – και έχει ηγηθεί συγκεντρώσεων για τις αντίστοιχες εκστρατείες του Τζο Μπάιντεν και της Καμάλα Χάρις.
Οι δηλώσεις του Σπρίνγκστιν είναι απόλυτα συνεπείς με το δημιουργικό του σώμα και ευθυγραμμίζονται με μια ζωή τραγουδοποιίας που λατρεύει αλλά και κρίνει τις ΗΠΑ για τα καλά και τα κακά της.
Με άλμπουμ όπως το The River και το Born in the U.S.A. να εξετάζουν τη φτώχεια, το τραύμα του Βιετνάμ τραύμα και τις φιλοδοξίες της εργατικής τάξης με ένα κοινωνικο-ντοκιμαντερίστικο βλέμμα, ο Σπρίνγκστιν έχει υπογράψει και έναν εμβληματικό ύμνο της τραγωδίας της 11ης Σεπτεμβρίου, το The Rising.
Η ταινία Deliver Me From Nowhere θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο.
